Als echtgenoten uit de echt scheiden rijst er wel eens een discussie over wie de (waardevolle) juwelen en handtassen die tijdens het huwelijk werden aangekocht precies krijgt. Met welke spelregels moet je daarbij precies rekening houden?
Huwelijksovereenkomst?
In eerste instantie is het van belang te weten onder welk huwelijksvermogensstelsel de ex-echtgenoten gehuwd zijn. Is er sprake van een stelsel van zuivere scheiding van goederen dan behoudt elke ex-echtgenoot in principe zijn eigen goederen.
Indien de ex-echtgenoten gehuwd waren onder het wettelijk stelsel (scheiding van goederen en gemeenschap van aanwinsten) dan bepaalt de wet dat eigen zijn van elk van de echtgenoten de klederen en voorwerpen voor persoonlijk gebruik. Handtassen, juwelen en uurwerken vallen in principe onder deze bepaling zodat ze in de regel toekomen aan de echtgenoot die ze ‘droeg’ en dit ook als ze gekocht werden als attentie of ter gelegenheid van een gebeurtenis.
Beleggingsvoorwerp
Iets anders wordt het als het gaat om zeer dure juwelen of bv. merkhorloges met een grote waarde. Deze goederen vallen in het wettelijk stelsel wel in het gemeenschappelijk vermogen en moeten bij een echtscheiding dus worden ‘gedeeld’ of er moet een vergoeding voor worden betaald aan de andere echtgenoot. Hetzelfde geldt bijvoorbeeld voor een waardevolle handtassencollectie.
Wie beslist?
Bij een discussie of de juwelen of handtassen in het eigen dan wel het gemeenschappelijk vermogen vallen zal de notaris die gelast is met de vereffening-verdeling in eerste instantie standpunt innemen. Is één van de ex-echtgenoten het niet eens met dit standpunt dan heeft de rechtbank het laatste woord. Bij de beoordeling kan de vermogenstoestand van de ex-echtgenoten ook een rol spelen.
