In het kader van een discussie rond de verdeling van een erfenis gebeurt het wel eens dat één van de erfgenamen meent gerechtigd te zijn op een vergoeding omdat deze zorgde voor de overledene. Maar kan zo’n vergoeding wel gevraagd worden?
Afspraken maken
Als je bij het overlijden van bv. je ouders een vergoeding wil krijgen voor de goede zorgen die je aan je ouders gaf kan je vooreerst afspraken daaromtrent maken. Je kan meer bepaald een overeenkomst sluiten met je ouders waarin je aangeeft welke zorgen je verleent en welke vergoeding je ouders daarvoor zullen betalen. Je kan dan bv. een bedrag per maand overeenkomen, een kilometervergoeding enz.
Wil je niet dat je ouders de vergoeding zelf moeten betalen, dan kan je ook bv. afspreken dat de betaling pas moet gebeuren na het overlijden van je ouders (met andere woorden uit de erfenis).
Niet overdrijven
Maak je zo’n afspraken, dan is het van belang niet te overdrijven in de vergoeding die je vraagt. Doe je dat toch dan kunnen de andere erfgenamen zeggen dat je een verdoken schenking kreeg die je moet inbrengen in de erfenis.
Zet de afspraken ook correct op papier. Voor het opmaken van een dergelijke overeenkomst doe je best een beroep op iemand die voldoende juridisch geschoold is. Je zou de andere erfgenamen de overeenkomst kunnen laten meetekenen om te vermijden dat ze die later in vraag stellen.
Geen afspraken, en dan?
Maakte je geen afspraken rond de vergoeding van de zorg die je verleende, dan wordt het na het overlijden van je ouders moeilijk alsnog een vergoeding te vragen. Je zal dan veelal moeten argumenteren dat er sprake was van een ongerechtvaardigde verrijking. De kansen op succes van zo’n argument zijn zeer twijfelachtig.
