sign, notice, notary-3617525.jpg

Waarom je als erfgenaam maar beter open kaart speelt bij een inventarisatie

Als je samen met anderen (bv. je broers en/of zussen) erft en je er onderling niet in slaagt de erfenis te verdelen zal er vaak een zogenaamde inventaris met eedaflegging worden  opgemaakt. Waarom ben je in dat geval maar beter volledig in je verklaringen? Wat riskeer je als je zaken verzwijgt?

Wat houdt het in?

Als een erfenis niet minnelijk kan worden verdeeld en de vereffening-verdeling gerechtelijk verloopt, zal de door de rechtbank aangestelde notaris in principe een inventaris opstellen (tenzij alle partijen akkoord zijn dat dit niet nodig is).

Bij zo’n inventaris moet elke erfgenaam onder andere opgeven of er zich goederen uit de nalatenschap bij hem bevinden en van welke andere goederen van de nalatenschap hij weet heeft. Kreeg hij schenkingen of giften van de overledene, dan moet hij dat eveneens melden. Wie weet dat er zich goederen uit de nalatenschap bij anderen bevinden of dat andere erfgenamen bepaalde schenkingen ontvingen, moet dat eveneens aangeven.  Bij het afsluiten van de inventaris moet men verder zweren “niets verduisterd te hebben en van zo’n verduistering ook geen weet te hebben”. 

Strafrechtelijke sanctie

Indien iemand bij een inventarisatie liegt riskeert deze vooreerst strafrechtelijk veroordeeld te worden. Er is dan immers sprake van een valse eed en mogelijks ook van het gebruik van een vals stuk.

In het kader van die strafklacht wordt er wellicht een strafrechtelijk onderzoek gevoerd. De bevindingen daarvan kunnen de benadeelde partijen nuttig gebruiken om bewijzen te vergaren voor hun stelling dat er geen open kaart gespeeld werd bij de inventarisatie.

Recel

In de praktijk wordt vaak een strafklacht neergelegd om informatie te verzamelen en om uiteindelijk de burgerlijke sanctie van het recel toegepast te zien. Diegene die goederen uit de nalatenschap verzwijgt, riskeert nu eenmaal niet meer mee te delen in de goederen in kwestie, terwijl hij ze wel moet afgeven aan de andere erfgenamen. Zijn erfrechten worden dus beperkt.

Het is dan ook belangrijk niet te liegen in het kader van een inventarisatie. Doe je dat toch dan kan je dat nu eenmaal wel eens zuur opbreken.