Jan Roodhooft

sign, notice, notary-3617525.jpg

Waarom je als erfgenaam maar beter open kaart speelt bij een inventarisatie

Als je samen met anderen (bv. je broers en/of zussen) erft en je er onderling niet in slaagt de erfenis te verdelen zal er vaak een zogenaamde inventaris met eedaflegging worden  opgemaakt. Waarom ben je in dat geval maar beter volledig in je verklaringen? Wat riskeer je als je zaken verzwijgt? Wat houdt het in? Als een erfenis niet minnelijk kan worden verdeeld en de vereffening-verdeling gerechtelijk verloopt, zal de door de rechtbank aangestelde notaris in principe een inventaris opstellen (tenzij alle partijen akkoord zijn dat dit niet nodig is). Bij zo’n inventaris moet elke erfgenaam onder andere opgeven of er zich goederen uit de nalatenschap bij hem bevinden en van welke andere goederen van de nalatenschap hij weet heeft. Kreeg hij schenkingen of giften van de overledene, dan moet hij dat eveneens melden. Wie weet dat er zich goederen uit de nalatenschap bij anderen bevinden of dat andere erfgenamen bepaalde schenkingen ontvingen, moet dat eveneens aangeven.  Bij het afsluiten van de inventaris moet men verder zweren “niets verduisterd te hebben en van zo’n verduistering ook geen weet te hebben”.  Strafrechtelijke sanctie Indien iemand bij een inventarisatie liegt riskeert deze vooreerst strafrechtelijk veroordeeld te worden. Er is dan immers sprake van een valse eed en mogelijks ook van het gebruik van een vals stuk. In het kader van die strafklacht wordt er wellicht een strafrechtelijk onderzoek gevoerd. De bevindingen daarvan kunnen de benadeelde partijen nuttig gebruiken om bewijzen te vergaren voor hun stelling dat er geen open kaart gespeeld werd bij de inventarisatie. Recel In de praktijk wordt vaak een strafklacht neergelegd om informatie te verzamelen en om uiteindelijk de burgerlijke sanctie van het recel toegepast te zien. Diegene die goederen uit de nalatenschap verzwijgt, riskeert nu eenmaal niet meer mee te delen in de goederen in kwestie, terwijl hij ze wel moet afgeven aan de andere erfgenamen. Zijn erfrechten worden dus beperkt. Het is dan ook belangrijk niet te liegen in het kader van een inventarisatie. Doe je dat toch dan kan je dat nu eenmaal wel eens zuur opbreken.

Waarom je als erfgenaam maar beter open kaart speelt bij een inventarisatie Meer lezen »

invoice, cash, payments-3739354.jpg

Zo kan je reageren als je een aanmaning krijgt voor een ‘oude’ factuur

Een aannemer of leverancier van goederen of diensten stuurt je een aanmaning voor een factuur die je jaren geleden zou zijn bezorgd. Moet je in dat geval deze factuur nog betalen? Welke argumenten heb je om dat niet te doen? Als een aannemer of leverancier je pas na geruime tijd een aanmaning voor een factuur stuurt is het niet altijd even eenvoudig om je te herinneren waarop de factuur precies betrekking heeft.  Toch betekent dit niet dat je dan sowieso niet meer moet betalen. Verjaring Je kan in eerste instantie nakijken of je niet kan zeggen dat er sprake is van een verjaring. Weet wel dat de verjaringstermijn in de regel maar liefst … 10 jaar bedraagt. In sommige gevallen gelden er wel kortere verjaringstermijnen. Dat is bv. zo wat betreft de vordering van een advocaat tot betaling van zijn ereloon. Die verjaart namelijk na 5 jaar. Is de factuur verjaard, dan hoef je ze niet meer te betalen.  Betaal je dan toch nog (omdat je niet wist dat de factuur verjaard was) dan kan je het betaalde bedrag niet meer terugvorderen. Toelichting vragen Een tweede denkpiste (als er geen verjaring is) bestaat erin aan je aannemer of leverancier mee te delen dat je je niet herinnert waarop diens factuur betrekking zou kunnen hebben.  Je zou dan ook de bewijzen kunnen opvragen van wat er precies voor jou gedaan werd.  Het zal dan aan de aannemer of leverancier zijn om het bewijs te leveren van wat hij precies voor jou deed. Kan hij dat niet, dan heb je meteen een argument om niet te moeten betalen. Sommige rechters aanvaarden nu eenmaal het argument van de klant dat die niet meer kan controleren of die factuur wel overeenstemt met wat de leverancier leverde of met werken die de aannemer uitvoerde. Intresten? Vraagt je aannemer of leverancier ook intresten op de factuur vanaf de factuurdatum dan kan je argumenteren dat je die niet hoeft te betalen.  Het is nu eenmaal niet jouw fout dat de factuur niet eerder aan jou in herinnering werd gebracht. Komt de zaak uiteindelijk voor de rechtbank dan heeft die het laatste woord of de intresten toch moeten worden betaald.

Zo kan je reageren als je een aanmaning krijgt voor een ‘oude’ factuur Meer lezen »

divorce, papers, break-up-4499514.jpg

Vier manieren om de woning over te nemen bij een echtscheiding

Als echtgenoten die samen eigenaar zijn van een woning uit de echt scheiden, wil één van hen (of soms beiden) de woning wel eens overnemen.  Hoe kan je als je dat wil te werkgaan?  Kan je je ex-echtgenoot verplichten om de woning aan jou te verkopen? Onderling akkoord Een eerste mogelijke oplossing bestaat erin overeen te komen dat je de woning mag overnemen.  Het is dan zaak hiervoor een prijs overeen te komen.  Een denkpiste om die prijs vast stellen kan erin bestaan een landmeter, notaris of vastgoedmakelaar te vragen om de woning te schatten en op basis van die schatting af te wikkelen. Weet daarbij dat vastgoedmakelaars gemiddeld de woning wel eens hoger schatten dan bv. een notaris of landmeter. Preferentiële toewijzing Raak je het onderling niet eens, dan kan je als ex-echtgenoot wel eens de preferentiële toewijzing vragen van de voormalige gezinswoning.  Als die vraag wordt ingewilligd krijg je het recht om de woning te kopen tegen een door een schatter geschatte waarde. Je kan het pand dan zelfs overnemen als je ex-echtgeno(o)t(e) het daar niet mee eens is.  Overleg met je advocaat of je deze toebedeling al dan niet vraagt. Verdeling in natura Het is niet omdat je in een echtscheiding verwikkeld raakt en je het onderling niet eens raakt over de verdeling van het huwelijksvermogen, dat de woning noodzakelijk moet worden verkocht.  De notaris (en uiteindelijk eventueel de rechtbank) die met de verdeling is gelast zal namelijk vooraleer een verkoop aan de orde is nazien of er geen verdeling in natura mogelijk is. Dat kan bv. het geval zijn als de echtgenoten gezamenlijk eigenaar zijn van meerdere onroerende goederen. Openbare verkoop Blijkt er geen akkoord mogelijk en zijn een preferentiële toewijzing en/of een toebedeling in natura niet aan de orde, dan zal de woning in principe openbaar moeten worden verkocht. Dit betekent niet dat je als ex-echtgenoot dan de woning niet zelf zou kunnen kopen.  Ook als ex-echtgenoot mag je nu eenmaal bieden tijdens de openbare verkoop.

Vier manieren om de woning over te nemen bij een echtscheiding Meer lezen »

couple, argument, crisis-4641033.jpg

Zo vermijd je discussies als je als samenwoner meer betaalt in een gezamenlijk onroerend goed

Als wettelijke of feitelijke samenwoners gezamenlijk een onroerend goed aankopen gebeurt het wel eens dat de ene partner daarin meer geld investeert dan de andere.  Hoe vermijd je dan discussies als er aan de samenwoning een einde komt? Als samenwoners uiteen gaan gebeurt het maar al te vaak dat de ex-partner die meer investeerde in het onroerend goed die ‘meerinbreng’ wil recupereren.  In de praktijk is dat echter niet altijd eenvoudig en is het belangrijk ‘op voorhand’ de nodige voorzorgen te nemen. Kopen in een verschillende verhouding Om latere discussies te vermijden bestaat een eerste denkpiste erin het onroerend goed aan te kopen in een verschillende verhouding (dus niet elk voor de onverdeelde helft).  De verhouding waarin het onroerend goed wordt gekocht kan op die manier dus worden afgestemd op wat elk van de partijen in het onroerend goed investeert. Overeenkomst sluiten Een andere mogelijke werkwijze bestaat er in op het moment van de aankoop (of wanneer de ene samenwoner bv. meer investeert in een verbouwing) een overeenkomst af te sluiten waarin de samenwoners afspreken dat bij het einde van de samenwoonst de minder investerende partner een vergoeding zal betalen aan diegene die meer investeerde. Indien een dergelijke overeenkomst wordt aangegaan is het van belang die ook correct op papier te zetten.  Doe daarvoor een beroep op iemand met een juridische scholing (zoals bv. een advocaat of een notaris). Niets afgesproken, en dan? Heb je niets afgesproken en eindigt de samenwoning dan zal het niet altijd even eenvoudig zijn voor diegene die meer investeerde om een vergoeding te krijgen van de andere.  De partner die een vergoeding wil ontvangen zal nu eenmaal niet alleen moeten bewijzen dat hij meer investeerde maar hij zal tevens een rechtsgrond moeten aangeven op basis van welke hij een vergoeding vraagt. Als er geen schriftelijke overeenkomst werd gesloten zal men daarbij vaak een beroep moeten doen op de zogenaamde verrijking zonder oorzaak. Weet evenwel dat de kansen op succes van een dergelijke vordering hoogst onzeker zijn.

Zo vermijd je discussies als je als samenwoner meer betaalt in een gezamenlijk onroerend goed Meer lezen »

demolition, collapse, broken-855079.jpg

Dit zijn je rechten als je gebreken merkt aan je koopwoning

Je koopt een bestaande woning of appartement. Nadat je er een tijdje in woont stel je vast dat de woning flink wat gebreken vertoont.  Kan je de verkoper daar in dat geval nog voor aansprakelijk stellen? Bekijk de overeenkomst Een verkoper is in de regel aansprakelijk voor verborgen gebreken mits je die inroept binnen een korte termijn nadat je ze vaststelde en mits je kan aantonen dat het gebrek al (in de kiem) aanwezig was op het moment van de verkoop. In bijna alle verkoopovereenkomsten met betrekking tot onroerende goederen staat echter een clausule die zegt dat de verkoper de woning of het appartement aan jou verkoopt in de staat waarin dit zich bevindt en dat hij niet aansprakelijk is voor verborgen gebreken. Een dergelijke bepaling is meestal ook geldig. Zijn er zichtbare gebreken dan kan je de verkoper daar niet zomaar voor aansprakelijk stellen.  Je kon die nu eenmaal vaststellen op het moment dat je de woning bezocht (vooraleer je besliste tot de aankoop ervan over te gaan). De verkoper kende het gebrek Iets anders wordt het als de verkoper het verborgen gebrek kende en dat voor jou als koper verzweeg.  In dat geval kan je de verkoper wel aansprakelijk stellen en dit zelfs als er een clausule in de verkoopovereenkomst staat dat deze niet aansprakelijk is voor verborgen gebreken.  Weet wel dat jij als koper zal moeten bewijzen dat de verkoper op de hoogte was van het gebrek. Dat kan je bv. doen als de verkoper een probleem van opstijgend vocht probeerde te verbergen door nog snel te overschilderen. Professionele verkoper Kocht je het pand van een beroepsverkoper (bv. een bedrijf dat woningen opkoopt, opknapt en verkoopt) dan geldt er ook een andere regeling.  Je kan dan zeggen dat zo’n beroepsverkoper geacht wordt het verborgen gebrek te kennen en zich niet kan beroepen op een clausule in de verkoopovereenkomst waarin die zijn aansprakelijkheid voor verborgen gebreken uitsluit. Wat te doen? Stel je voldoende ernstige verborgen gebreken vast, contacteer dan een advocaat.  Hij kan met jou de slaagkansen van een procedure overwegen.  In zo’n procedure zou je bv. een prijsvermindering kunnen vragen en in extreme gevallen zelfs de ontbinding van de verkoopovereenkomst.

Dit zijn je rechten als je gebreken merkt aan je koopwoning Meer lezen »

analysis, magnifying glass, examination-2840166.jpg

Ben je altijd gebonden door een niet-concurrentiebeding in je (arbeids)overeenkomst?

Als je als werknemer of freelancer aan de slag bent staat er wel eens een niet-concurrentiebeding in de overeenkomst met je werkgever of opdrachtgever. Is zo’n clausule dan altijd geldig of kan je soms zeggen dat je er niet door gebonden bent? Arbeidsovereenkomst Als je aan de slag bent of was als werknemer staat er misschien wel een niet-concurrentiebeding in je arbeidsovereenkomst.  Opdat dit geldig zou zijn moet zo’n clausule aan strikte voorwaarden voldoen. Deze voorwaarden zijn verschillend naargelang je al dan niet als handelsvertegenwoordiger actief bent.  Bovendien kunnen er afwijkende regels gelden als je werkt in een bedrijf met een internationaal activiteitsveld of als het bedrijf waar je werkte een eigen dienst van onderzoek heeft. Zelfs als het niet-concurrentiebeding al geldig is heeft het nog niet altijd uitwerking.  Veelal is dat bv. niet het geval als je werkgever zonder een dringende reden een einde maakt aan je arbeidsovereenkomst. Bij een discussie laat je dan ook maar beter nagaan of de clausule wel geldig is en of die ook uitwerking heeft. Freelancer Ben je actief als freelancer dan geeft de wet geen specifieke voorwaarden aan waaraan een niet-concurrentiebeding moet voldoen (tenzij je een handelsagent zou zijn). Gelet op de principiële vrijheid van ondernemen moet zo’n clausule wel voldoende beperkt zijn (bv. in de tijd en/of ruimte). Het is uiteindelijk de rechtbank die het laatste woord heeft of dat effectief het geval is. Is dat niet het geval dan kan je ook hier soms argumenteren dat de clausule niet geldig is. Weet wel dat afhankelijk van hoe de overeenkomst is opgesteld een te verregaand beding door de rechtbank wel eens zou kunnen worden teruggebracht (gematigd) tot een clausule die wel geldig is (doordat de rechter ze bv. beperkt in de tijd) Geen niet-concurrentiebeding, en dan? Staat er geen geldig niet-concurrentiebeding in je arbeidsovereenkomst dat ook uitwerking heeft, dan betekent dat nog niet dat alle concurrentie zomaar mogelijk is na het einde van je (arbeids)overeenkomst.  Wat sowieso uit den boze is en blijft is onrechtmatige concurrentie. Denk daarbij bijvoorbeeld maar aan het geval dat je klantenlijsten van je ex-werkgever of ex-opdrachtgever met je meeneemt en systematisch diens clienteel begint te benaderen.

Ben je altijd gebonden door een niet-concurrentiebeding in je (arbeids)overeenkomst? Meer lezen »

neighbors, neighborhood, road-156089.jpg

Dit kan je doen als je het slachtoffer wordt van burenhinder

Je buren maken bijzonder vaak lawaai of de bomen van je buur nemen het zonlicht weg uit jouw tuin. Of nog je buren hebben enkele honden die de ganse dag door janken en blaffen. Welke stappen kan je in dat geval ondernemen? De wet zegt dat naburige eigenaars elk een recht hebben op het gebruik en genot van hun onroerend goed. Bij de uitoefening daarvan mogen ze echter geen hinder opleggen aan de nabuur die de normale ongemakken uit het nabuurschap overtreft en die de hinderverwekkende buur toerekenbaar is. Een goed gesprek Bezondigt je buur zich aan overmatige burenhinder, dan is het aangewezen je buur daarop aan te spreken. Misschien is deze zich niet eens bewust van de hinder. Helpt een gesprek niet en kom je niet tot een oplossing dan kan je vervolgens een aangetekende brief sturen waarin je vraagt de hinder te stoppen en de nodige maatregelen daarvoor te treffen. Verzoeningsprocedure Helpt ook je aangetekende brief niet dan kan je een verzoeningsprocedure starten bij de vrederechter. Een dergelijke procedure is gratis.  Je hoeft er ook niet noodzakelijk een advocaat voor onder de arm te nemen. Weet wel dat als je bij de vrederechter niet tot een oplossing komt (of je buur niet opdaagt) die geen uitspraak zal doen en enkel een PV van niet-verzoening zal opstellen. Klacht neerleggen De hinderverwekkende activiteit kan soms verboden worden in bv. het lokale politiereglement.  Is dat het geval dan zou je een klacht tegen je buur kunnen neerleggen. Procedure Je kan ook altijd een ‘echte’ procedure starten bij de vrederechter. Je kan dan bv. vragen dat de rechter beveelt de hinderverwekkende activiteit te stoppen of dat je buur verplicht wordt de nodige maatregelen te treffen om de hinder te beperken of te laten verdwijnen. Eventueel kan je ook een schadevergoeding vragen. Wil je een dergelijke procedure voeren, dan doe je best een beroep op de diensten van een advocaat.

Dit kan je doen als je het slachtoffer wordt van burenhinder Meer lezen »

laptop, office, hand-3196481.jpg

Waarom niet alle ‘kleine lettertjes’ geldig zijn…

Ondernemers plaatsen vaak algemene voorwaarden op (meestal de achterzijde van) hun bestelbons en facturen. Wat daarbij maar al te vaak vergeten wordt is dat niet alle clausules geldig zijn. Wat moet je daarvan weten? Bij een discussie met een leverancier of aannemer zal die zich vaak beroepen op de algemene voorwaarden die op zijn facturen en/of bestelbons staan.  Zelfs als de onderneming in kwestie al kan aantonen dat je die voorwaarden ook aanvaardde is het nog lang niet zeker dat alle clausules ook geldig zijn. B2C Als je zelf een consument bent dan kan je je onder meer beroepen op de regels rond de onrechtmatige bedingen die in het zogenaamd Wetboek Economisch Recht staan. Een ganse reeks bepalingen worden daarbij verboden. Ook prijsherzieningsclausules zijn bv. niet altijd geldig. Staat er toch zo’n verboden bepaling in het contract dan is deze niet geldig en ben je er niet door gebonden. Het is wel belangrijk de ongeldigheid van de clausule zelf in te roepen. B2B Ook in de relatie tussen ondernemingen bestaan er sinds december 2020 onder andere een aantal clausules die niet zomaar geldig zijn.  In de relatie tussen ondernemingen bestaat er nu eenmaal een zogenaamde zwarte lijst (sowieso verboden bedingen) en een grijze lijst (bedingen die vermoed worden onrechtmatig te zijn maar waar het tegendeel kan worden bewezen).  Ook hier moeten prijsherzieningsclausules bv. aan strikte voorwaarden voldoen willen ze geldig zijn. Wat te doen? Word je geconfronteerd met een ondernemer die zich tegenover jou beroept op zijn algemene voorwaarden dan is het belangrijk na te zien of je ze wel aanvaardde en zo ja of de clausules in kwestie ook geldig zijn.  Als je als onderneming je algemene voorwaarden van toepassing wil zien verklaren moet je ervoor zorgen dat je voorwaarden aangepast zijn aan de wettelijke voorschriften.  Laat deze dan ook op maat opmaken en laat je voorwaarden tevens op geregelde basis nazien op hun conformiteit met de (wijzigende) wetgeving.

Waarom niet alle ‘kleine lettertjes’ geldig zijn… Meer lezen »

termination, dismissal, fired-7386582.jpg

Waarom je maar beter je verbrekingsvergoeding narekent…

Als je werkgever je arbeidsovereenkomst verbreekt zal hij je een verbrekingsvergoeding moeten betalen. Als dat gebeurt reken je die maar beter na. In de praktijk gebeurt het immers maar al te vaak dat je werkgever je te weinig betaalt… Hoe begroten? Om te weten op welke verbrekingsvergoeding je recht hebt moet je vooreerst nagaan welke opzegtermijn je werkgever had moeten naleven als hij je arbeidsovereenkomst zou hebben opgezegd. Vervolgens dien je het jaarloon waarop je aanspraak kon maken te bekijken.  De opzeggingsvergoeding is nu eenmaal gelijk aan het lopend loon dat overeenstemt met de duur van de opzeggingstermijn die je werkgever normaal in acht had moeten nemen. Niet enkel het loon op zich Om het lopend loon te bepalen moet niet enkel je maandloon, eindejaarspremie en vakantiegeld in aanmerking worden genomen. Je werkgever moet namelijk bij het bepalen daarvan ook rekening houden met de voordelen verworven krachtens de overeenkomst.  Zo zal onder andere rekening moeten worden gehouden met de werkgeversbijdrage in de maaltijdcheques die je ontving, de bijdrage in de groepsverzekering, het feit dat je het privé-voordeel hebt van een bedrijfswagen en dies meer. In de praktijk durft daar het schoentje wel eens te wringen. Te weinig betaald, en dan? Blijkt dat je werkgever je een te lage opzegvergoeding betaalde, dan kan je deze aanmanen om het bijkomend bedrag waarop je recht hebt uit te betalen.  Helpt ook dat niet dan kan je naar de arbeidsrechtbank stappen. Weet wel dat je hiertoe het nodige moet doen binnen het jaar na het einde van de arbeidsovereenkomst.

Waarom je maar beter je verbrekingsvergoeding narekent… Meer lezen »

business, euro, currency-5082991.jpg

Zo kan je intresten intresten laten opbrengen…

Procedures voor de rechtbank kunnen wel eens enige tijd duren.  Je kan in zo’n procedure weliswaar intresten vorderen op de bedragen waarop je aanspraak maakt. Maar wist je dat je daar bovenop ook wel eens intresten kan vragen … op reeds vervallen intresten? Even schetsen Stel : als onderneming heb je een vordering op een slecht betalende klant. Die betwist de levering of dienstverlening en meent dat er allerhande gebreken aan zijn.  Of je hebt als particulier een discussie voor de rechtbank met een andere particulier over bv. een lening die niet correct wordt terugbetaald.  Indien zo’n procedure dan enige tijd aansleept moet je wachten op je centen. Als je een beroep doet op een advocaat zal die allicht sowieso intresten vragen op het bedrag waarop je aanspraak maakt. De intrestvoet zal daarbij afhangen van de contractuele voorwaarden en de vraag of er al dan niet sprake is van een discussie tussen ondernemers. Kapitalisatie vragen Als het proces langer dan een jaar duurt dan kan je bovenop nog eens de kapitalisatie van de intresten vragen.  Dat betekent met andere woorden dat je intresten op al vervallen intresten vraagt. Zeker als de intrestvoet eerder hoog is kan het bedrag dat je op die manier extra kan ontvangen flink oplopen. Niet automatisch Weet wel dat de rechtbank je die kapitalisatie van intresten niet automatisch zal toekennen.  Je moet het in contractuele geschillen jaarlijks expliciet vragen.  Je advocaat kan hier in een procedure het nodige toe doen via een eenvoudige conclusie. Daarin kan hij vragen dat voor meer dan één jaar vervallen intresten op hun beurt intresten opleveren. In de praktijk gebeurt dit echter niet zo vaak… Het volstaat overigens niet om in je contract of algemene voorwaarden te vermelden dat de intresten op je factuur of op je vordering automatisch gekapitaliseerd worden.

Zo kan je intresten intresten laten opbrengen… Meer lezen »